Even voorstellen

Iemand moet er beginnen. En misschien schrijft er verder niemand iets, maar dat zien we vanzelf. Ik ben Donna, hou van zingen en gitaarspelen en van gezellig samenzijn met vrienden en/of familie. Ik ben een echte regelnicht, heb het altijd in de gaten als iemand het niet naar z'n zin heeft of als er iets nodig is in een groep mensen. Ik ben pas blij als iedereen blij is. Die eigenschap heeft gemaakt dat ik leuke muzikale aangelegenheden organiseer omdat ik voel dat daar behoefte aan is. Maar het is soms ook een vervelende eigenschap, voor mezelf en voor anderen. Ik bemoei me er nogal eens tegenaan en kan dingen soms moeilijk loslaten. Dat leer ik wel steeds beter. Het zal wel een levenslang proces zijn om de balans te vinden. Naarmate ik ouder word, kan ik meer genieten van het proces en zie ik veel meer de schoonheid van het nu. Daar schrijf ik liedjes over (en over alle andere gevoelens en ideeen) en die komen binnenkort op een website te staan - als ik eindelijk eens de tijd neem om ze behoorlijk op te nemen :).  

Ik ben Sharon. Fanatiek eend-rijder, ondernemer en singer songwriter. Lange tijd was ik vrij actief in de Gorinchemse muziek scene. Samen met Donna begon ik het akoestisch open podium. Helaas viel dat met mijn werk niet meer te combineren. Gelukkig is het open podium overgenomen door een groep andere enthousiastelingen en kan ik er af en toe nog steeds heen voor een dosis rock en roll. Mijn eigen muziek staat op dit moment op een laag pitje. Ik ben sinds januari een bedrijf begonnen dat aparte klompen maakt en verkoopt. (www.quaks.nl) Dagelijks ben ik bezig met het creëren van nieuwe modellen en krijg ik ook custom made opdrachten binnen. Ik maak dan bijvoorbeeld klompen naar aanleiding van een geboorte kaartje en zo hebben mijn klanten een uniek kraamkadootje. Daar gaat nu al mijn creatieve energie in zitten....Bijna dan, want ik ben blij om te melden dat ik dit jaar samen met John Weldam en Karin Eppink weer op het Hippie festival speel. (Leonard Cohen- Zondag 3 juli 14:15u – 15-00u)

Mijn 38 jaar oude Citroën besteleend, de auto die ik nooooit meer weg doe, doet weer dienst als bedrijfsauto. De hele handel en marktkraam wordt vakkunig in de laadbak gepuzzeld. Maar van werken alleen wordt je niet gelukkig dus doen we ook nog leuke dingen. Zo ben ik in februari met de eend naar de Lapland geweest . Koud was het wel, maar je staat er versteld van hoe zo’n auto zich houdt met temperaturen die de min 33 graden raken! In de zomer is hij vrijgemakkelijk om te toveren tot comfortabele camperette en gaan we 1, 2 en 3 juli lekker relaxen op het Hippie Festival. Tot dan!  

WIE BEN IK ???
Ik ben in ieder geval een spiritueel, filosofisch maar wel pragmatisch, Kleurrijk en veelzijdig persoon die het volgende benadrukt: Kleur (in hart, mind, psychisch én visueel), Diversiteit (ieder is uniek) en Variatie (de creativiteit) en dus Wars is van alle kuddegedrag, alle vaste man-vrouw rolpatronen (ik ga voor UNIseks) en alle ons-kent-ons mentaliteit, want daardoor wordt men beperkt in expressie en realisering van de eigen identiteit en karakter. Geconditioneerdheid zal ik ook uit de weg gaan. Ik schrijf graag gedichten (doe dit al van jongsaf en reeds voor mijn puberteit), lees graag over allerlei onderwerpen en thema's, ben graag controversieel, kies snel partij voor de underdog (ik heb 'n sterk rechtvaardigheidsgevoel), dans en sport ook, trommel graag op mijn bongo en djembee, voed mij zo gezond mogelijk. Ik luister bijzonder graag naar de Wijsheden van OSHO waar ik volledig achter sta en probeer deze zoveel mogelijk na te leven ! Ook rijd ik graag (wanneer het niet regent) op mijn PUCH MV50, een Klassieke bromfiets, die ik heel goed onderhoud zodat ik zo weinig mogelijk uitstoot heb van schadelijke uitlaatgassen, m.a.w. ik ben ook zo milieuvriendelijk mogelijk. Mijn muziek: Rock (vooral Underground), Soul, Blues. Mijn favoriet: The Rolling Stones. Wanneer de dag begint, luister ik al naar muziek (vooral uit de HIPPIEtijd, jaren '60 en '70, op 'n speciale zender). Wanneer mensen mij zien, zullen ze nooit vermoeden, dat ik een "saai" beroep heb, waarvoor ik uiteindelijk heb gekozen om in evenwicht te komen (ik moest mij weer aarden) met al mijn spirituele hobby's en interesses. Ik heb ook diverse studies gedaan, zoals Milieukunde.

Met vredige groet, P(ea)C(e)  

Hoi, ik ben Dante. Ik ben 8 jaar. En ik hou van voetbal. Mijn lievelingskleur is lichtgroen. Dit wordt de vijfde keer dat ik op het Hippiefestival kom. Ik vind het vooral leuk: de muziek en dat er twee goals staan. Als het warm is kan je ook gaan zwemmen. Je kan geschminkt worden op het Hippiefestival en er is een springkussen.







 

Ik ben Evan. Ik ben 6 jaar. Mijn hobby's zijn gek doen en spelen met mijn beste vriend Quinten.






 

 
Angela hebben mijn ouders mij genoemd. Vernoemd naar Angela Davis, de politieke activiste van The Black Panthers. Er was nog geen naam voor mij, maar mijn vader vond haar nogal tof, geloof ik. Dus sindsdien heet ik Angela. Mijn leven begon op een frisse dag in april van 1979 in het hart van Tukker territory: Enschede.
Mijn vader had echter grootse plannen en wilde de zeven wereldzeeën bevaren dus besloot hij een boot te gaan bouwen. Hij vond een architect in Arkel die hem van bouwplannen kon voorzien en het benodigde materiaal was voorradig in Gorinchem. Twee vliegen, één klap. Hij huurde daar een loods en sloeg aan het slijpen, lassen en zichzelf onnodig verwonden. Elke dag reed hij met zijn Honda XT heen en terug van Enschede naar Gorinchem. Mijn enige herinnering aan die periode is, dat ik een keer ontzettend boos op hem ben geworden, omdat hij te laat was. Nog nooit was ik in mijn jonge leven, ik was nog geen vier, zo boos geweest op hem. Hij was 15 minuten later dan hij had gezegd.
Na een voor mij onduidelijke periode was het schip klaar. Nadat de Zephyr met een groot feest te water was gelaten zijn wij, mijn moeder, mijn broertje en mijn vader in Gorinchem op dat schip gaan wonen. Mijn broertje en ik waren, zelfs voor een Jenaplanschool, altijd de net-anders-dan-andere-kinderen. Wij woonden niet netjes in een huis. We roken altijd naar de houtkachel en speelden in het riet of met oud ijzer. Drinkwater moesten we pompen en onze opvoeding bestond uit hoe je knopen moest leggen, een mes goed moest werpen, lassen en krabben vangen. Mijn vader vertelde ons 's avonds voor het slapen gaan de wildste verhalen over de kozakken, de Franse revolutie en over die saaie wet van de communicerende vaten.
Mijn mama was er altijd. Zij zorgde ervoor dat ons zo ogenschijnlijk wanordelijke leven gereguleerd werd met op tijd naar bed gaan, lekker eten, (heerlijk eten!) schone kleren en dito bedden. Wij mochten bijna alles wat we wilden. Een muurschildering, prima. Brommer rijden op je dertiende, moet je doen, 'maar pas op voor politie'. Bootje varen, hutten bouwen. Regelmatig werden wij wakker van weer een luidruchtig feestje met van die afgrijselijke muziek. Sitars, geschreeuw en zweverige tonen. Die casettebandjes heb ik mij later stuk stuk voor toegeeigend en beschouw ik als wezenlijk onderdeel van mijn muzikale opvoeding. Mijn broertje en ik hadden het goed.

Nu, zoveel jaar later wonen wij nog steeds in Gorinchem. Die wereldzeeën van mijn vader zijn er nooit van gekomen, maar hij heeft alweer nieuwe plannen voor Zuid-Frankrijk. Al heeft iedereen nu een eigen schip en heb ik er twee heerlijke kleine boys bij. Natuurlijk worden zij op dezelfde vrijbuiterige manier opgevoed als hun mama en oom. Wij zijn nog steeds samen als familie en delen niet alleen de tuin, maar ook elkaars plezier, driftbuien en feestjes. Wij zijn er voor elkaar.
And that's what it's all about: family, love, music and sharing...

Welcome to the Hippiefestival 2011!!

hallo lieve broeders en zusters, ik kom jullie hier in deze mail even updaten.
je zult hiervoor buiten the box moeten treden, maar dat lijkt mee geen probleem voor de echte hippie. ik schreef mijn eigen 2012 scenario tussen 2004 en 2006, direct na mijn hersenbloeding. dat scenario is in lijn met de Bijbel, Maya kalender, en de kosmos. simpel gesteld; de mensheid leeft in de baarmoeder van het universum, te wachten op zijn bevalling. de jaren 60 revolutie was als een kosmische barenswee, en in 2012 zijn we uitgerekend. dan slaan de polen om, van angst modus, in liefde modus. dan barst ons maatschap ij open, en gaan wij als volmaakte mensen in ons aardse paradijs leven. keurig op het smalle pad van de 10 geboden, in het penthouse van ons bewustzijn. er moet nog wel een hoop duisternis verlicht worden, en dat gaat pijn doen. maar zoals bij elke bevalling, loont het de moeite in hoge mate. van je haleluja in de gloria, en meer van dat fraais. met mijn boek schreef ik tevens het sluitstuk van de Bijbel, en deze Germaanse Sjamaan is op kruistocht tegen het Vaticaan gegaan, om daar de baas der bazen, onze naakte keizer, a.k.a. de paus, met zijn eigen bijbel om de oren te slaan. gesteund, gesterkt, en beschermd, door een krachtige kern groep. als het me lukt, kom ik jullie festival zeker bezoeken. netwerken is immers net werken, maar dan leuker.
liefs,

Eric Boekhout
a.k.a. Paramani.
schrijver/sjamaan.

De hele band was aanwezig als publiek, gewoon omdat dit hippie festival een heerlijk jaarlijks uitje is om met je beste vrienden van te genieten. Elk jaar op de zaterdag zitten we op een kleedje en wat vouw-stoeltjes voor t podium met elkaar te bieren en met de muziek mee te zingen. Onze zanger Ronald heeft ooit mee mogen maken wat t is om als band voor duizenden uitzinnige fans te mogen optreden, Picure en de hit Bombers. Hij noemt t "kicken" als hij voelt hoe het publiek geniet van de band's die op t hippie festival optreden. De band Roslynn maakt progressieve Metal, maar komen alle muziek stijlen niet voort vanuit het legendarische Woodstock ? Dit sfeertje weer te proeven op dit Hippie festival van lang vervlogen tijden is zo uniek en goed voor de saamhorigheid, dat wij volgend jaar zeker weer allemaal aanwezig zijn. De band en partners van de band-leden zijn natuurlijk ondertussen allemaal op een leeftijd gekomen dat van "wilde haren" allang geen sprake meer is, maar hier op t festival voelen we ons weer even "jong " praten we over welk optreden jouw 1e was die je ooit gezien heb.. of dit van invloed was op je verdere leven en of dit je muziek smaak bepaald heeft. Leuk als de een Iron Maiden noemt en de ander Bintangs, Yes en Spinx. De mannen van Roslynn variëren in leeftijd van 26 tot 56 jaar, de bassist en drummer zijn vader en zoon, drummer kwam op 12 jarige leeftijd bij de band, de gitarist en bassist al 40 jaar vrienden, de zanger is doorgewinterd door zijn ervaring met Picture, sinds de toetsenist de band is komen versterken bestaat de band in deze samenstelling 15 jaar. Tel je vanaf de oprichting dan bestaat de band 32 jaar. Heel veel verschillende karakters en persoonlijkheden, maar 1 als t om hun muziek gaat. En 1 als we op t hippie festival met onze partners uit ons dak gaan.

Groet
Anke de Gelder

Vanaf 1 maart 2008 zet ik mij in voor World Peace Is Possible. Het geeft mij een goed gevoel om hier mee bezig te zijn, iets om trots op te mogen zijn.
Het is heel mooi om te zien, hoe een aantal mensen met wie ik over World Peace Is Possible praat zich eveneens hiervoor gaan inzetten en meedenken.
Mijn creativiteit kan ik hierin helemaal kwijt. Het is een uitdaging nieuwe acties te bedenken, die World Peace Is Possible nog meer bekendheid geven!
Het heeft me veel interessante belevenissen en bijzondere nieuwe vrienden gebracht.

Janny Smits, Artistiek en Creatief Adviseur, Initiator

Jullie hebben al kennis genomen van het feit dat Roslynn is zijn geheel zich had opgesteld tussen het publiek, . En het is Ton de bassist van Roslynn die mij attenteerde op dit prachtige, vredige en kleurrijke festival. Ik ben hem eeuwig dankbaar, want wat heeft deze saamhorigheid mij geïnspireerd. Met een warm hart en vreugdetranen prikkend in mijn ogen reed ik naar huis en ik ben gelijk naar mijn script gelopen en heb over deze bijzondere gebeurtenis een prachtige scène kunnen schrijven. En deze scène hoop ik volgend jaar samen met Roslynn en met jullie te kunnen delen, want wat jullie niet weten is dat Roslynn zich ook op het theatervlak begeeft en dat is niet zomaar een theater. Een theater wat drijft op spiritualiteit en hier op een bijzondere manier invulling aangeeft in de rockopera Exustio. En ja, ik ben de theaterregisseur van dit alles en Appie de Gelder is componist van de ongelooflijk mooie muziek behorend bij Exustio. Mijn specialiteit is melodrama en geloof me dat de rockopera dit voldoende in zich heeft, maar door het bezoek aan jullie festival, bij het zien van al die blijde mensen, bij het horen van al die heerlijk vertrouwde muziek (kortom: toen ik me weer even kon wanen in de tijd dat iedereen en alles geloofden in de liefde, in elkaar en in de toekomst), brak de melodramatische schil in mij open en kreeg ik een soort visioen (krijg je vaker als regisseur) hoe de liefde en vrede in de rockopera hun invloed zullen krijgen. Helaas kan ik hier nu niets over kwijt. Ik hoop dat we volgend jaar een stukje, zeg maar 'het stukje' waar ik net over sprak aan jullie mogen laten zien. Hippies zijn nooit weggeweest, hippies leven onder heel de bevolking, hippies zijn de mensen van de nieuwe wereld!!!

Tracey van Eijk, Theaterregisseur

Ik ben één van de bezoekers van het festival. Genietend van alle mensen die daar steeds zijn, de muziek die gespeeld word, de entourage, de sfeer . . . . een weekend zoals er velen van zouden moeten zijn volgens mij. Ik ben geboren in 1964 in Amsterdam, ben later verhuist naar een rustiger gebied in Noord- Holland. Daar woon ik met mijn man en 4 kinderen. We proberen zoveel mogelijk te genieten van het leven, in het hier en nu. Ik heb veel tijd doorgebracht in mijn jonge jaren in het Vondelpark, destijds een mekka voor artiesten, gezelligheid en vrijheid. Dat staat me heel sterk bij. Tegenwoordig ben ik verweven met de tijd van nu, volle dagen, 4 kinderen en veel verantwoordelijkheden.

Om bewust met de invulling van de dag om te gaan creëer ik momenten voor mezelf en de anderen van het gezin om aan het dagelijkse stramien van nu zo nu en dan te ontsnappen. Ervaar een andere kant van tijd, vind voor jezelf de liefde van het leven, je vrijheid eindigt waar de vrijheid van een ander begint . . . . .  ik vind dit zo belangrijk om aan een kind mee te geven. Laat los de tijd, ervaar liefde en  ruimte en grijp die met twee handen wanneer mogelijk.

Wij zoeken “het buiten” op . . . . waar de diversiteit van mensen de wereld zo prachtig kleuren, waar het buiten een beleving van vrijheid te weeg brengt en kinderen de natuur mogen ontdekken. We trekken er regelmatig op uit met onze bijzondere auto, een Volkswagenbus uit 1973 genaamd Happy. Blijven we ergens slapen, dan hangt Happy- End onze WaWa caravan uit 1964 erachter. Op deze wijze kunnen wij oa genieten van een prachtig weekend aan de Merwede, het Hippiefestival.

De platenspeler, de LP’s, de wierook ect., . . . . . . het gaat mee. De kinderen, van 7 tot 21 jaar vinden het er geweldig! Ze kunnen bijna niet wachten tot weer een volgend moment met een dergelijke ervaring.

Geniet van het leven!

Liefs, Vlinder.